Zoeken in deze blog

dinsdag 3 december 2013

8 Strategieën voor HSP’ers



Je hebt het gelezen en je hebt het gehoord, hooggevoeligheid is een gave. In het beste geval ben je het daar helemaal mee eens en is het voor jou vanzelfsprekend om vanuit die innerlijke overtuiging te leven, want dat is het mooiste dat je jezelf kunt wensen. Het kan echter ook zijn dat je weliswaar zo’n beetje geaccepteerd hebt dat je hooggevoelig bent, maar dat je nog niet helemaal zo ver bent dat je er in alle opzichten goed mee om kunt gaan. In dat geval zou je eens naar de onderstaande acht strategieën kunnen kijken, en wellicht dat er een aantal bij zijn waar je iets aan hebt.

  • Acceptatie. Als allereerste, nog voordat je aan de volgende strategieën kunt beginnen, is het noodzakelijk dat je accepteert dat je hooggevoelig bent. Leg je erbij neer. Het is niet erg, het is geen ziekte en geen stoornis, het is een deel van je karakter en het zegt iets over de manier waarop je de wereld beleeft. En, rustig maar, je bent nog véél meer dan alleen maar hooggevoelig. Die extreme gevoeligheid is alleen maar een facet van het prachtige mens dat je bent. We hebben het over de ‘gave’ van hooggevoeligheid, maar ik ben de eerste om toe te geven dat het niet altijd zo voelt. Twijfel en ontkenning, ik weet er alles van. Toch was het pas vanaf het moment dat ik besloot mijn gevoelige kant te omarmen dat het me steeds beter lukte om mijn emoties in de hand te houden. En je weet waarschijnlijk ook wel dat alles wat je probeert weg te stoppen, gevoelens die er zijn maar waar je niets van wilt weten, dat die uiteindelijk alleen maar sterker worden..  
  • Zelfkennis. De tweede strategie, de stap die volgt op de aanvaarding, is de fase van de zelfkennis. Kijk eens een poosje aandachtig naar hoe en op welke manier jouw hooggevoeligheid je in de weg zit. Wanneer ondervind je er hinder van en op welke gebieden. En schrijf het op! Maak aantekeningen en let daarbij vooral op dingen als stress, vermoeidheid (overvoerdheid) en honger. Kijk naar jezelf, naar je emoties en naar je reacties, en zoek naar patronen.
  • Zoek contact met andere HSP’ers. Het contact met andere hooggevoelige mensen is van groot belang. Zoek een groep, sluit je erbij aan en, als je niemand mocht vinden, trek dan de stoute schoenen aan, rek je comfortzone een stukje op, en vorm zelf een groepje. Facebook leent zich uitstekend voor dit doel, maar het is ook helemaal niet zo moeilijk om een paar leuke posters te maken en die op te hangen bij de groene winkel, in de bibliotheek, de sportshool, het yogacentrum en meer van dat soort plekken. Echt, het is de moeite meer dan waard. Het leren kennen van andere mensen die zoals jij extra gevoelig zijn, ervaringen met elkaar delen en van elkaar leren, het is een van de beste en meest verrijkende manieren om aan jezelf te werken.  
  • Lichaamsbeweging, kunstzinnig bezig zijn en meditatie. Aandacht voor lichaam en geest zijn strategieën waar geen enkele HSP’er eigenlijk onder uit kan. Wandelen, tai-chi, yoga, euritmie, zwemmen, rennen, enzovoort, bieden je de ideale mogelijkheid om je propvolle hoofd leeg te maken. Het contact met de natuur heeft een kalmerende uitwerking op ons snel aangetaste zenuwstelsel en helpt je bij het lozen van alle energie die je hebt opgepikt maar die niet bij jou hoort. Kunstzinnige activiteiten zoals schilderen of het bespelen van een muziekinstrument werken als balsem voor de ziel waardoor we alles wat ons bezighoudt en het hoofd overuren laat draaien, eens even los kunnen laten. En ten slotte, meditatie –op welke manier dan ook, want er zijn heel wat manieren om te mediteren- is iets dat niet zou mogen ontbreken in het dagprogramma van elke HSP’er. Ik herinner je in dit verband nog maar eens even aan die video van de one moment meditation’ die elk excuus van geen tijd hebben, onderuit haalt. Uiteindelijk is het ook zo dat spiritualiteit (een ruim concept waaraan je je eigen invulling kunt geven) voor de meeste hooggevoeligen even belangrijk is als eten en drinken.
  • Zoek rolmodellen. Het is een goed idee om eens op zoek te gaan naar een of twee hooggevoelige rolmodellen. Je vindt ze onder de bekende en grote musici, schilders, kunstenaars, onder persoonlijkheden die bekend staan om hun diepe betrokkenheid bij het welzijn der mensheid, het milieu, enzovoort. Lees hun biografie, volg de manier waarop ze naar buiten treden, let op de kleine details waaruit blijkt dat ze hooggevoelig zijn, en leer van hen. Hoewel ik altijd zeg dat het zinloos is om jezelf te vergelijken met het gros van de mensen die meer en sneller presteren dan jij en die ook assertiever zijn, maak ik een uitzondering voor de HSP’ers die zichtbaar in de wereld durven te staan en zich onderscheiden door hun inzet en morele houding. Je optrekken aan deze laatste groep heeft wel degelijk zin, terwijl het proberen evenaren van de eersten, die naar alle waarschijnlijkheid niet erg hoog scoren op de HSP-vragenlijst, alleen maar onmoedigend werkt. 
  • Let op je grenzen. Regelmatig gaat het in de artikelen van dit blog over het vaststellen en het bewaken van je grenzen. We weten dat we, als gevolg van de extreme gevoeligheid van ons zenuwzintuigstelsel voortdurend een enorme hoeveelheid informatie te verwerken krijgen. Het gevolg hiervan is, ik zeg het nog maar eens, dat we veel sneller ‘vol’ zitten -en niks meer op kunnen nemen- dan de gemiddelde mens, dan de niet-HSP’er. Nee kunnen zeggen en voldoende tijd reserveren om je accu’s op te laden is voor een HSP’er even belangrijk als acht uur slapen en een duidelijk gestructureerd bestaan (vaste ritmes en geen plotselinge wisselingen). Denk eraan dat dit laatste vooral van belang is voor kinderen. 
  • Je eigen stilteplek. Zitten we helemaal vol en voelt het alsof de stoppen elk moment kunnen doorslaan, dan is er niets beters dan je terug te kunnen trekken op je eigen stille, donkere plekje waar je overvoerde zintuigen even helemaal tot rust kunnen komen. Niet iedereen kan over zo’n stilteplek, zo’n eigen rustruimte beschikken. In dat geval raad ik je aan om de gordijnen dicht te trekken, de deur dicht te doen en in bed te kruipen. Denk eraan om ook alle stekkers van elektronische apparatuur uit het stopcontact te trekken, want ook de straling van deze apparaten heeft een verstorende werking op je fysiek- en geestelijk welzijn. Aan de andere kant kan het ook zo zijn dat jij je juist alleen maar ontspant wanneer je naar prettige, rustgevende muziek kunt luisteren; in dát geval zul je dus wel een apparaat moeten gebruiken. We zijn allemaal verschillend, maar de meeste HSP’ers zijn gebaat bij een volkomen verduisterde ruimte. En daarnaast is het misschien ook wel een goed idee om huisgenoten te verzoeken je behoefte aan rust en stilte te respecteren. 
  • Sluit je niet af voor de wereld. Hoewel de wereld je regelmatig te groot, te druk, te vol en te wreed lijkt, is het wél de plek waar we leven. De niet-HSP’ers zijn niet de vijand, echt niet. Ze zijn even belangrijk als wij, de HSP’ers, en samen vormen we het prachtige, majestueuze weefsel dat ons op aarde met elkaar verbindt. Ik herinner je aan de woorden van Elaine Aron, die zegt dat de koning niet zonder zijn raadsheren kan, maar óók niet zonder zijn soldaten. Oftewel, niemand is beter of slechter dan de ander. We hebben elkaar allemaal nodig. Dat dit niet altijd even makkelijk is? Dat geloof ik best. Toch denk ik dat het belangrijk is om zo tolerant mogelijk te zijn en te leven vanuit een innerlijke houding van acceptatie en inlevingsvermogen. Gaan we als HSP’er niet graag prat op ons empatisch vermogen? Niet iedereen beleeft de wereld zoals wij dat doen, maar dat wil niet zeggen dat iedereen die niet hooggevoelig is, daarom automatisch een slechterik zou zijn. Iedereen is zoals hij is. Dus, kijk uit voor oordelen en veroordelen, hetgeen niet hetzelfde is als het hebben van onderscheidingsvermogen. Het is een illusie dat je de wereld en de mensen zou kunnen veranderen door in een hutje op de hei te gaan wonen of door te schelden en te beledigen... Laten we manieren zoeken om elkaar nader te komen en alles wat op onze weg komt met nieuwsgierigheid tegemoet te treden. Wil je als mens groeien en je ontwikkelen, dan is dat de enige manier.
Rest mij nog een ieder die dit leest een goed Adventstijd en Kerstdagen toe te wensen.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten